In oktober 2022 is er op bedrijventerrein de Baanstee in Purmerend een grote witte tent gekomen die dienst doet als tijdelijke noodopvang voor asielzoekers. Deze tent kreeg in de volksmond al snel de bijnaam ‘the White House’.
Elke werkdag wordt er Nederlandse les gegeven, georganiseerd vanuit het NL plein. Madelon geeft twee ochtenden per week taalles aan asielzoekers die hier verblijven. “Toen ik hier startte, had ik geen idee waar ik aan begon, maar ik vond het wel meteen leuk om deze groep Nederlands te leren. Ik voelde al snel een klik.
De deelnemers zijn dankbaar dat we de moeite nemen om hen de taal en iets van de cultuur te leren. Ze vinden het bijzonder dat we hier als vrijwilliger komen en geen betaalde krachten zijn.” De groep is heel divers. “Bewoners komen niet alleen van over de hele wereld, ook de verschillen in achtergrond en opleidingsniveau zijn groot: sommigen spreken Engels, maar veel ook niet. En er zijn ook mensen bij die niet eerder hebben leren lezen en schrijven.
Iedere les ben ik aan het improviseren. Ik heb ze bijvoorbeeld het woord voor de kleur blauw geleerd door verschillende blauwe voorwerpen te laten zien. Gelukkig durven de deelnemers fouten te maken. Ze stellen vragen als ze iets niet begrijpen en ze helpen elkaar.” Het doet Madelon goed om vooruitgang te zien. Zoals een man uit Syrië. “Hij was analfabeet en nu kan hij al een paar woorden Nederlands lezen en schrijven.”
Madelon heeft gewerkt als jeugdhulpverlener bij de GGZ. Momenteel is ze op zoek naar ander soort werk. “Als gezinsbegeleider had ik ook veel met taal te maken. Ik begeleidde mensen met verschillende achtergronden en in diverse situaties, waardoor ik mijn taalgebruik moest afstemmen op mijn cliënten. Ik ben gek op taal, ik vind mezelf een taalnerd.” Zelf heeft ze ook een paar woorden Arabisch geleerd. “Dat komt omdat ik veel aandacht heb gegeven aan de namen van de deelnemers. Ze hebben alles achter moeten laten, hun naam is soms het enige wat ze nog hebben. Die hebben ze van hun ouders gekregen en die kan ze niet worden afgepakt.”
Madelon ziet haar groep nu met de week kleiner worden. Steeds meer bewoners verhuizen naar andere opvanglocaties, omdat deze tijdelijke noodopvang binnenkort wordt opgeheven. Dan gaat Madelon op zoek naar ander werk, zowel vrijwillig als betaald. “Ik wil graag verder met het werken met mensen. Ik geniet hier zo van en ik heb zoveel geleerd. Ik heb veel geleerd over mezelf dat ik goed kan gebruiken in de toekomst.”
