Boek vol taalverhalen

Boekpresentatie

Tijdens de opening van het seizoen op zondag 10 september werd het boek: “Mijn tong krult niet goed om de eu’s en ui’s”; 20 Waterlandse taalverhalen gepresenteerd. Hierin staan 20 taalverhalen in woord en beeld van mensen die wekelijks werken aan hun taal en digitale vaardigheden.

logo week van lezen en schrijven

20 Waterlandse taalverhalen in woord en beeld

De taalverhalen laten de dagelijkse praktijk van Bibliotheek Waterland zien, waar wekelijks honderden mensen werken aan hun taal en aan digitale vaardigheden.

 Wij zijn daarin niet uniek. In het hele land bieden Bibliotheken taalprogramma’s en digitale basisvaardigheden aan. Daar is tijd en aandacht, je hoeft geen diploma’s te halen en je kunt er leren in je eigen tempo. 

Onze eigen collega's Rima en Amani en meer trotse bezoekers van de Bibliotheek vertellen hun verhaal.

 

 

Een ode aan onze bezoekers

Dit boek is een ode aan hen die de stap naar de Bibliotheek zetten om beter Nederlands te leren. Maar ook aan degenen die hun digitale vaardigheden willen verbeteren. Aan ouders die de school van hun kinderen beter willen begrijpen of die met hun gezin een traject met de VoorleesExpress aangaan.

We merken hoe intens het is om als volwassene het Nederlands als tweede taal te leren, maar ook hoeveel het oplevert. 
We zien hoeveel moed ervoor nodig is om op latere leeftijd te leren lezen en schrijven als het Nederlands je moedertaal is. En hoe mooi is het als deelnemers aan digitale basistrainingen trots onze mails kunnen beantwoorden. 

Daarom dit boek vol taalverhalen.

Wil je alle verhalen lezen?

Kom dan naar de Bibliotheek. Daar ligt een prachtig groot exemplaar ter inzage.

Ook zijn er exemplaren die je kunt lenen en thuis rustig kunt bekijken.

Te koop
Het boek is ook te koop voor 15 euro. Bij de balie kun je pinnen. Je kunt niet contant betalen. 

Madelon

Vrijwilliger taalgroep

In ‘the White House’ leer ik ze het woord voor de kleur blauw

In oktober 2022 is er op bedrijventerrein de Baanstee in Purmerend een grote witte tent gekomen die dienst doet als tijdelijke noodopvang voor asielzoekers. Deze tent kreeg in de volksmond al snel de bijnaam ‘the White House’.

Elke werkdag wordt er Nederlandse les gegeven, georganiseerd vanuit het NL plein. Madelon geeft twee ochtenden per week taalles aan asielzoekers die hier verblijven. “Toen ik hier startte, had ik geen idee waar ik aan begon, maar ik vond het wel meteen leuk om deze groep Nederlands te leren. Ik voelde al snel een klik.

De deelnemers zijn dankbaar dat we de moeite nemen om hen de taal en iets van de cultuur te leren. Ze vinden het bijzonder dat we hier als vrijwilliger komen en geen betaalde krachten zijn.” De groep is heel divers. “Bewoners komen niet alleen van over de hele wereld, ook de verschillen in achtergrond en opleidingsniveau zijn groot: sommigen spreken Engels, maar veel ook niet. En er zijn ook mensen bij die niet eerder hebben leren lezen en schrijven.

Iedere les ben ik aan het improviseren. Ik heb ze bijvoorbeeld het woord voor de kleur blauw geleerd door verschillende blauwe voorwerpen te laten zien. Gelukkig durven de deelnemers fouten te maken. Ze stellen vragen als ze iets niet begrijpen en ze helpen elkaar.” Het doet Madelon goed om vooruitgang te zien. Zoals een man uit Syrië. “Hij was analfabeet en nu kan hij al een paar woorden Nederlands lezen en schrijven.”  

Madelon heeft gewerkt als jeugdhulpverlener bij de GGZ. Momenteel is ze op zoek naar ander soort werk. “Als gezinsbegeleider had ik ook veel met taal te maken. Ik begeleidde mensen met verschillende achtergronden en in diverse situaties, waardoor ik mijn taalgebruik moest afstemmen op mijn cliënten. Ik ben gek op taal, ik vind mezelf een taalnerd.” Zelf heeft ze ook een paar woorden Arabisch geleerd. “Dat komt omdat ik veel aandacht heb gegeven aan de namen van de deelnemers. Ze hebben alles achter moeten laten, hun naam is soms het enige wat ze nog hebben. Die hebben ze van hun ouders gekregen en die kan ze niet worden afgepakt.”  

Madelon ziet haar groep nu met de week kleiner worden. Steeds meer bewoners verhuizen naar andere opvanglocaties, omdat deze tijdelijke noodopvang binnenkort wordt opgeheven. Dan gaat Madelon op zoek naar ander werk, zowel vrijwillig als betaald. “Ik wil graag verder met het werken met mensen. Ik geniet hier zo van en ik heb zoveel geleerd. Ik heb veel geleerd over mezelf dat ik goed kan gebruiken in de toekomst.” 

Nu kan ik gezinnen helpen die nieuw zijn in Nederland

Amani uit Syrië is gastvrouw op het NL plein.

Het is mijn droom om les te geven

Natasa uit Servië is deelnemer van een taalgroep. 

Elke dag hard trappen om de taal te leren

Ali uit Turkije is deelnemer van een taalgroep.

Met Roodkapje en Donald Duck op de bank

Suzanne is vrijwilliger VoorleesEpress.

Soms ben ik het woord dat ik zelf niet kan lezen

De Nederlandse Ria is deelnemer van een taalgroep.

Alles is hier oké, behalve de grammatica

Philippe uit Brazilië is deelnemer van een taalgroep.

De Volendamse kermis is een wonder!

Kerem uit Turkije is deelnemer van een taalgroep.

In Waterland gaat een nieuwe en muzikale wereld open

Elisa uit Italië is deelnemer van een taalgroep.

Mijn kinderen zijn drietalig: Arabisch, Nederlands en Volendams

Fedaa komt uit Syrië en is deelnemer van het Oudercafé.

Nederland geeft me vrijheid en kansen

Samira uit Irak is deelnemer van het Oudercafé.

Voorlezen is een beetje prikkelen

Phuc is vrijwilliger bij de VoorleesExpress.

Het is nu mijn tijd om te helpen

De Georgische Anastasia neemt deel aan het Oudercafé.

Paul combineert Klik & Tik met Vlug & Vaardig

Vrijwilliger Klik & Tik cursussen

Nederland leren kennen dankzij taarten bakken

Rima uit Libanon is gastvrouw op het NL plein.

Mijn tong krult niet goed om Nederlandse woorden

Wai uit Hongkong is deelnemer van een taalgroep.